De lille lappedyker

Dinsdag 26 juni; Kopenhagen -> Køge -> Store Heddinge (Danhostel); 558/88 km; 25 gr, zonnig, droog, westenwind.

Het Danhostel City in Kopenhagen.ligt aan fietsroute nr. 6. Bij de Tourist Info kreeg ik een kaartje met deze route door de stad. Handig, want er zijn nog geen officiële tracks van  beschikbaar. Iets ten zuiden van Kopenhagen kruist nr. 6 met nr. 9, de route van Helsingør in het noorden maar Rødby in het zuiden. Die neem ik omdat ik zo op een makkelijke  manier naar het zuiden kan fietsen via een mooie route.

Sommige langeafstandsfietsers zijn van het type 'hoe-kom-ik-zo-ver-mogelijk-vandaag'. Als je ze tegenkomt, is er geen tijd voor een babbeltje want het DOEL VAN VANDAAG dient gehaald te worden. Loffelijk uiteraard, maar mij zou het nooit lukken. Bovendien zou het me niet gelukkig maken. Tuurlijk maak ik 's ochtends een schatting van waar ik ongeveer heen wil, maar als het anders uitpakt is het ook goed. Vanochtend had ik geen idee hoe ver ik zou komen, laat staan dat ik zou weten waar ik zou slapen. Plek zat en als het niet lukt, heb ik een tentje bij.

Echt snel ging het trouwens niet. Zuidelijk van Kopenhagen voert de route door een mooi natuurreservaat. Uit didactische overwegingen en interesse (ik ben vogelaar) probeerde ik alle Deense bordjes te ontcijferen. Niet zo simpel als het over de lille lappedyker en zo nog wat gaat. Maar wel heel boeiend. Denemarken ligt als een knooppunt op de trekroutes dus je kunt hier van alles aan vogels tegenkomen maar dat is meer voor in de trektijd.

Enfin, geen lappedyker te zien, dus heb ik mij getroost met een lekker bakje koffie in een strandtent. Uiteraard puur uit didactische overwegingen heb ik een poging ondernomen om gulerodskage (worteltjestaart) te bestellen. Immers, dat hadden wij nijver geoefend in het klasje bij Hélène. Geen wortel te bekennen daar aan het strand, maar rabarbertaart was er wel, dus doet u mij maar rabarberkage. Had ik al gezegd dat het hierbij louter om didactische doeleinden ging? Mjam, det smager godt (wat een lekkere taart)!

De streek onder Kopenhagen is nou niet direct arm. De route voert langs villadorpen met eigen jachthavens. Op de paden door de duinen zag ik menige donkere nanny uit een ver land op pad met een roomblanke baby in de kinderwagen.

Het was een dag zonder grote ups en downs. De route is goed te volgen (was wel heel blij met het werk van Thomas en Dirk die de tracks op de  gps hebben gezet. Super handig, al was het maar omdat ik doorgaans zit te dromen op de fiets). Het landschap is licht glooiend en bestaat grotendeels uit landbouw.

De wintergerst staat in grote, gouden velden te rijpen. Aan de geur te oordelen kan er bijna geoogst worden. Graszaad en koolzaad worden al gecombined. De boeren rijden af en aan met tractoren en grote wagens graan en hooi. Ik steek naar allemaal mijn hand op en vrijwel iedereen groet terug.
Maïs staat hier bijna niet, wat een verademing is met de monocultuur van aardappelen en maïs in Jutland. Naast de geur van rijpend graan, hangt overal de zoete geur van lindebloesem in de lucht. Zelden zoveel lindes gezien, in de dorpen maar ook als wegbeplanting tussen de dorpen en rondom de boerderijen. Er zijn jammer genoeg heel weinig vlinders en andere insecten. Zonde!

In Hundige haal ik blauwe bessen bij de Aldi. Tot mijn niet geringe verbazing liggen er allemaal zwangerschapstesten bij de kassa in het koopjesrek. En niemand die het me kan uitleggen en dit keer ligt het heus niet aan mijn Deens.

In Karlstrup staat een prachtig wit  middeleeuws kerkje op een soort terp. Ook van binnen is het erg de moeite waard. En toch is de deur gewoon open. Aanrader! Verderop langs de route staan meer van dit soort kerkjes, maar dit vond ik de mooiste.

In Køge vind je cafés en terrasjes zoveel je wilt. Denemarken is hier niet mee overbedeeld, dus dit is voor de verandering ook wel eens fijn. Nog voor ik zit, word ik aangesproken door een man die aan fietsers met bagage vraagt of ze soms een kamer zoeken. Het is half vier. Te vroeg om te stoppen. 

Lappedyker rabarbertaar

Ik bel het Danhostel in Store Heddinge en vraag of zij nog een plekje hebben. 'Velkommen!' klinkt het. Mooi, dan staat er over 25 km een bed klaar. Om zes uur rol ik het terrein van het vandrehjem op. Een mooi plekje vlakbij het centrum van het dorp met een aardige beheerder en een soort motelachtige kamers allemaal op de begane grond.

De balans opmakend voor deze dag: geen lille lappedyker gezien, maar wát is dit een mooi stuk van Denemarken zeg!