Ze was tien jaar oud toen ze door haar vader werd uitgehuwelijkt aan koning Haakon VI van Noorwegen. Voor Waldemar IV van Denemarken waren zijn kinderen niets meer dan pionnen in een politiek schaakspel.
Zeven jaar daarna kreeg Margaretha (1353-1412) een kind, Olav. Kort na de dood van haar man en vader stierf ook haar enige zoon. Margaretha werd daarmee regentes van Denemarken en Noorwegen want als vrouw kon ze in die tijd geen koningin worden.
Dit verhinderde haar echter niet om, toen de Noren genoeg hadden van hun koning Albrecht, ook daar de macht over te nemen. Bij gebrek aan een erfgenaam schoof ze een minderjarige achterneef, Erik van Pommeren, naar voren. Met de Unie van Kalmar (1397) accepteerden de drie noordelijke landen het koningschap van Erik, maar in realiteit hield Margarethe de touwtjes stevig in handen.
Ze stierf in 1412 onverwachts op een oorlogsschip in de buurt van Flensburg en werd in 1413 onder groot eerbetoon als eerste vorstin van Denemarken bijgezet in de dom te Roskilde.
Margarethe was een sterke vrouw, de eerste vrouw die koningin van de drie Scandinavische landen werd. Het is geen toeval dat na haar zoveel koninginnen en andere vrouwen Margarethe genoemd werden.
Zij was met recht Nordens dronning, de koningin van het noorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten